Spalony w rugby

W rugby pozycja spalona jest obwarowana o wiele większą liczbą przepisów niż w piłce nożnej czy dyscyplinach lekkoatletycznych. Gdy mecz się rozpoczyna, żaden z zawodników nie jest na pozycji spalonej, a więc mówimy, że są uprawnieni do gry.

Jednak gdy trwa gra otwarta zawodnicy mogą znaleźć się na pozycjach spalonych i zostać ukarani. Możliwe jest również ponowne wprowadzenie do gry zawodnika – albo przez partnera albo przez przeciwnika.

W grze otwartej mówimy o spalonym wtedy, gdy zawodnik znajduje się przed członkiem własnej drużyny, który niesie piłkę lub też właśnie ją zagrał. Z takiej pozycji nie można od razu brać udziału w grze.

W przeciwnym wypadku drużyna zostaje ukarana rzutem karnym. Zawodnik samodzielnie nie może dążyć do uczestnictwa w grze, gdy jest na pozycji spalonej.

Nie może zbliżać się piłki a powinien dążyć do oddalenia na odległość minimum dziesięciu metrów, licząc od miejsca, w którym piłka upadła lub została złapana przez przeciwnika. Wyjątkiem jest sytuacja, w której zawodnik otrzymuje piłkę, która poleciała w jego kierunku w sposób niezamierzony.